🔺मूळ कविता🔺
असा कसा दगड झालो
कवी-नारायण सुर्वे
बाप असून काळ वाटलो त्यांना,
कशी चिडीचीप होऊन समोर
थरथरली पंखांत
हात जोडीत;टिपे गाळीत
'नाही...नाही'चा पुकारा करीत
असा कसा दगड झालो
पिशाच्च झालो
तडाखे हाणीतच राहिलो
कळवळली... किंचाळली...धप्पकन...
तेव्हाच थांबलो.
असा कसा कठोर झालो.
असा कसा दगड झालो...
दगड झाले डोळे
विसरलो पोटचे गोळे.
'पोरं पोसता येत नाहीत तर बाप कशाला झालास?'
शब्द कोसळले.
माझ्याकडेच दया मागणारे माझेच चिमुकले हात
भाविक भोळे!
असा कसा दगड झालो;
दगडच झालो!
🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶
🔺अहिराणी अनुवाद🔺
असा कसा दगुड झाऊ
©नितीन खंडाळे,चाळीसगाव.
(१४ जुलै २०१९)
बाप असीसन काय वाटनु त्यास्ले,
कसा चिडीचीप व्हयीसन सामने
थरथरनात पखेसमा
हाथ जोडीसन;आसू गाळत
'नही...नही' ना पुकारा करत
असा कसा दगुड झाऊ
पिसाच झाऊ
तडाखा हानतच रायनु
कयवयनात... किंचायनात...धप्पकन...
तव्हयच थांबनु.
आसा कसा कठोर झाऊ.
असा कसा दगुड झाऊ...
दगुड झायात डोया
ईसरनु पोटना गोया.
'पोऱ्हे पोसता येत नहीत त बाप कसाले झायास?'
शबुद कोसयनात.
मन्हाकडेच दया मांगणारा मन्हाच एव्हडसा हाथ
भाविक भोया!
असा कसा दगुड झाऊ;
दगुडच झाऊ!
धन्यवाद!
#ज्ञानभाषामराठीप्रतिष्ठान
#अनुवादित
#काव्यबोली
टीप-मूळ कविता नारायण सुर्वे यांची असून आम्ही बोलीतून अनुवादित करण्याचा प्रयत्न केला आहे जेणेकरून मान्यवर कवींच्या कविता पुन्हा काव्यप्रेमी रसिकांपर्यंत पोहोचतील आणि बोलीभाषेचाही अधिकाधिक प्रचार होईल.इथे कोणताही व्यापारी दृष्टीकोन नाही याची कृपया नोंद घ्यावी
No comments:
Post a Comment